Σήμερα αισθάνθηκα ότι κοντεύει ένας χρόνος από όταν ήρθα για πρώτη φορά στη Στεμνίτσα, τον περασμένο Αύγουστο. Στην πλατεία τα δέντρα είναι ανθισμένα και υπάρχουν κάτοικοι και τουρίστες στα καφενεία. Και η μυρωδιά του βουνού πάντα στο πικ της. Δεν χορταίνω τα πρωινά και τα σούρουπα. Είναι μαγεία και μεγάλη τύχη να ξυπνάω και να κοιμάμαι εδώ. Και κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες και οι στιγμές. Πόσες από αυτές είναι στιγμές συνειδητοποίησης; Σε μια στιγμή, μπορείς να αγγίξεις την αιωνιότητα.

(φωτογραφία: Γιάννης Κορολής)

(φωτογραφία: Γιάννης Κορολής)
