Μια βόλτα στο ελατόδασος κοντά στη Στεμνίτσα και έρχομαι σε επαφή με όλα όσα έχουν σημασία. Μου αρέσει να περπατάω ξυπόλυτη αν και θέλει λίγη προσοχή για τυχόν έντομα και αγκάθια. Ίσως και γι’ αυτό να μου αρέσει, επειδή κάπως “αναγκάζομαι” να περπατήσω αργά και να αισθάνομαι στο 100% ότι αγγίζει τα πόδια μου και την υγρασία του εδάφους. Μια αίσθηση που δεν έχουμε την ευκαιρία να βιώνουμε στην καθημερινότητα, λόγω των παπουτσιών.
Στο σημείο που σταθήκαμε με τον καλό μου φίλο Ηλία, τα λουλούδια, τα στάχια και τα χορτάρια ήταν σε πλήρη ανάπτυξη. Έβγαλα την κάμερα και μεθοδικά αλλά χωρίς να χάνω την απόλαυση της σιωπής, άρχισα να φωτογραφίζω και να βιντεοσκοπώ. Ξαφνικά ήρθε στο μέρος μου μια από τις αγαπημένες μου πεταλούδες, αυτές οι μικρές με τα μπλε φτερά που είχα συναντήσει στην Πιάνα (ένα χωριουδάκι εδώ στο Μαίναλο). Συγκεκριμένα κάθισε στο λουρί της κάμεράς μου και δεν έλεγε να φύγει. Κάναμε παρέα και την παρατήρησα. Είχε χνούδι! Είπα στον Ηλία να την τραβήξει φωτογραφία γιατί έχει φακό macro και τότε μέσα από τις εικόνες μπορούσα να διακρίνω πολλές όμορφες λεπτομέρειες στο μικρό αυτό πλάσμα.
Αν βλέπετε τις εικόνες από υπολογιστή (όπου εμφανίζονται μεγάλες) ή έστω από κινητό με μεγάλη οθόνη τότε ίσως το παρατηρείτε κι εσείς. Τα φτερά της πεταλούδας χρυσαφίζουν στο φως, ιριδίζουν για την ακρίβεια! Τόση ομορφιά και χάρη. Επίσης έχει υπέροχο πρόσωπο. Μεγάλα μάτια που νομίζω με κοιτάνε και κάτι σαν μικρό στόμα που νομίζω ότι μου χαμογελάει χαχαχα. Και αυτό το μαλακό χνούδι σε απαλό γαλάζιο και ασημί που επίσης λαμποκοπάει στο φως.
Μέσα σε ελάχιστα λεπτά ήρθαν κι άλλες πεταλούδες. Ήταν τόσο φιλικές και μου θύμισαν αυτό που λέμε και στις κοινωνικές σχέσεις “πεταλούδα”. Πετούσαν χαριτωμένα γύρω μου και μεταξύ τους, απολάμβαναν η μία την παρέα της άλλης. Ώσπου τελικά κάθισαν στο χέρι μου! Τρεις ταυτόχρονα!
Δείτε αυτή τη φωτογραφία. Η πεταλούδα με αυτά τα μικρά πόδια μοιάζει με πραγματική νεράιδα όπως τις ξέρουμε από τα παραμύθια!
Ήταν ένα απλό απόγευμα κατά το οποίο απολαύσαμε ο καθένας το βιβλίο του στο γρασίδι. Ο Ηλίας βρήκε ένα κρανίο από αλεπού, με αρκετά από τα δόντια να λείπουν. Ίσως το ζωγραφίσω και το μετατρέψω σε κάποιο έργο τέχνης ή χρησιμοποιήσω τα δόντια σε κάποιο κόσμημα χαχαχα. Ενδιαφέρεται κανείς;