ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

Ανοιχτοί ορίζοντες

Από τις αρχές Ιουλίου έχω ξεκινήσει να εργάζομαι σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, το οποίο βρίσκεται μέσα στο ελατόδασος, κοντά στο Βαλτεσινίκο. Είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία, να δουλεύω με τόσα πολλά και διαφορετικά άτομα, στην καρδιά του δάσους σε ένα ιστορικό κτήριο που παλαιότερα λειτουργούσε ως σανατόριο. Όμως μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα που με βγάζουν από την ασφαλή ζώνη και με βοηθούν να διευρύνω τα όριά μου.

Το ξενοδοχείο απέχει από τη Στεμνίτσα περίπου 25 χλμ οπότε είναι αρκετά λεπτά οδήγησης. Είναι όμορφα να οδηγώ νωρίς το πρωί και να συναντώ τις ομίχλες που χορεύουν ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων. Μέσα σε δύο μέρες είδα δύο λαγούς, ένα μωρό αλεπού και έναν ασβό. Η οδήγηση στο βουνό είναι σαν να μπαίνεις σε έναν μαγικό κήπο που δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Ό,τι κι αν είναι όμως, σίγουρα δεν θα βαρεθείς.

Στην επιστροφή, μετά τη δουλειά και όλη την κούραση της ημέρας, αντί για κίνηση και καυσαέριο έχω αυτή την απίστευτη θέα στις πλαγιές του Μαινάλου που με αποζημιώνει. Ακόμη και σε απαιτητικές στιγμές πίεσης, μια ματιά τριγύρω αρκεί για να συνειδητοποιήσω πως βρίσκομαι σε ένα μέρος που είναι πηγή ζωής και που μου δίνει έμπνευση καθημερινά. Η φύση εδώ μου προσφέρει αμέσως αποφόρτιση, αρκεί να πάρω λίγα λεπτά μόνη μου, μερικές βαθιές ανάσες και με θεραπεύει.

Η ομίχλη του καλοκαιριού είναι ένα συναρπαστικό φαινόμενο. Επειδή εδώ η ομίχλη είναι αναπόσπαστο μέρος του χειμώνα, είναι πολύ περίεργο να συναντώ την πρωινή πάχνη το καλοκαίρι και να μπορώ να περπατάω από μέσα της χωρίς να παγώνω από το κρύο. Κάτι αποκρυφιστικό κρύβεται σε αυτήν, σαν να φέρνει μαζί της κάτι από άλλον κόσμο…

Το πράσινο είναι πιο έντονο από ποτέ, οι φτέρες κατακλύζουν κάθε γωνιά του δάσους και οι ηλιαχτίδες βρίσκουν διέξοδο ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων. Το καλοκαίρι είναι μια απολύτως διαφορετική εμπειρία από τον χειμώνα, την οποία αξίζει κανείς να βιώσει σε ορεινούς τόπους όπως το Μαίναλο.

Κατά τα άλλα, όλο και διάφορα, μικρά project έχω στα σκαριά. Για παράδειγμα τις τελευταίες μέρες βοήθησα τον Ηλία στην φωτογράφιση μερικών κοσμημάτων του. Έχω δρόμο ακόμη στην επεξεργασία των εικόνων, αλλά σύντομα θα τις έχω ολοκληρώσει.

Ήθελα απλώς να σας δώσω μια εικόνα για το πώς κυλάει ο Ιούλιος εδώ. Αν και μου έχουν πέσει αρκετά μαζί, προσπαθώ να βάλω μια σειρά και βεβαίως τώρα μπορώ να πω ότι το καλοκαίρι είναι από τις πιο κινητικές περιόδους του χρόνου, παρόλο που πολλοί το έχουν συνδυάσει με διακοπές.

Ευτυχώς έχω πάντα την επιλογή να κοιτάω τους ανοιχτούς ορίζοντες και αντί για εμπόδια και δυσκολίες, εγώ να βλέπω ευκαιρίες και προσκλήσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ