Καλημέρα αγαπημένοι!!
Επιτέλους μετά από τόσες μέρες, συνέβη!! Παρέδωσα την Διπλωματική μου εργασία, την Πέμπτη! Τόσος κόπος, ξενύχτι και πίεση σωματική. Είχε όμως και γέλιο και συγκίνηση. Ήταν όλα τόσο μοναδικά και ιδιαίτερα την ημέρα της παρουσίασης. Αργήσαμε να ξεκινήσουμε λόγω καθυστέρησης της προηγούμενης ομάδας. Μέχρι να φτάσω στην αίθουσα ήμουν έτοιμη να σκάσω από την πίεση της δουλειάς και από το άγχος για το πώς θα μιλήσουμε η φίλη μου κι εγώ, καθώς δεν είχαμε κάνει πρόβες. Μπήκαμε σε άλλη αίθουσα και τρέχαμε λίγο να καρφιτσώσουμε τις πινακίδες μας στον τοίχο, γιατί η ώρα είχε περάσει αρκετά… Κόσμος πολύς είχε έρθει να μας ακούσει και πραγματικά ήταν τόσο όμορφο να βλέπω όλους αυτούς τους φοιτητές να θέλουν να βοηθήσουν στο στήσιμο της παρουσίασης. Δεν περίμενα να έχει τόσο κόσμο!
Συνειδητοποίησα ότι το θέμα μας είναι πολύ ενδιαφέρον και όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν έρθει για να μας ακούσουν και να μάθουν πράγματα από την εργασία μας. Έτσι, μου έφυγε αμέσως το άγχος και η παρουσίαση ήταν πολύ καλή! Αυτοσχεδιάσαμε και εξηγήσαμε πολύ καλά το θέμα. Η συζήτηση που έγινε με την επιτροπή των καθηγητών στο τέλος ήταν πολύ ευχάριστή και όταν έκλεισε τελικά η όλη διαδικασία, με τη Μυρτώ συγκινηθήκαμε για πολλοστή φορά!
Το ταξίδι στην Αρχιτεκτονική σχολή είχε μόλις τελειώσει… Με αγκαλιές, χαμόγελα και δάκρια.
Αυτό που κρατάω από την εμπειρία είναι η οικογένεια και οι φίλοι. Χωρίς την ψυχολογική υποστήριξη της οικογένειας και την έμπρακτη βοήθεια κάποιων φίλων, δεν θα είχαμε παραδώσει. Δεν έχω λόγια για να ευχαριστήσω αυτά τα άτομα που βοήθησαν άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, άλλοι με μεγάλες βάρδιες, άλλοι την τελευταία στιγμή όντας περαστικοί. Αναφέρομαι στην Πένυ, τον Ασημάκη, την Αγγελική, την Άννα, τον Ηλία και τον Ρότζερς, αλλά και όλους τους φίλους που ακόμα και αν δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν έμπρακτα, μας στήριζαν με τη θετική τους ενέργεια. Οι φίλοι είναι τόσο όμορφο πράγμα στη ζωή. Είναι εκεί στα δύσκολα και απλά αποδεικνύουν την αγάπη και την αφοσίωσή τους και είναι τόσο δυνατό αυτό. Η φιλία σε κάνει να νιώθεις ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο!
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από τις τελευταίες μέρες που δουλεύαμε πολύ πάνω στην εργασία. Στο επόμενο άρθρο θα ανεβάσω και βίντεο!
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αναγνώστες για την υπομονή σας στο ό,τι ο τελευταίος μήνας είχε αραιές αναρτήσεις. Σύντομα θα είμαι πίσω στη μαγευτική Αρκαδία και θα σας φέρω εικόνες από την υπέροχη φύση και τα κοσμήματα που θα φτιάχνω.
Αγκαλιά σε όλους!
Το περίσσευμα μπορούσε να γίνει στέμμα σαν αυτό της βασίλισσας του χιονιού, από τη Νάρνια
Η σκυλίτσα στο πλάι, η Λάρα, είναι της Μυρτούς. Μας κράτησε συντροφιά αυτές τις δύσκολες μέρες.
Μακέτα 1/50 με τη βοήθεια του φίλου μου Ασημάκη.
Η δουλειά εκείνη την ημέρα ξεκίνησε στις 12 το πρωί και τελείωσε στις 7 το επόμενο πρωί.
Ο Τσάρλι φυσικά αλληλοεπίδρασε με τη μακέτα 1/10.
Δεν προλάβαμε να αλλάξουμε ρούχα, αλλά η παρουσία μας στο κομμάτι της δουλειάς ήταν πολύ καλή!
Μακέτα 1/10.
6 σχόλια
Katerina
Παρουσιάσατε μια αξιόλογη εργασία που είχε πρωτοτυπία έμπνευση και πραγματικά εξαιρετικό ενδιαφέρον. Είμαστε όλοι περήφανοι για αυτό που καταφέρατε. Σας εύχομαι να έχετε μια ανοδική πορεία κάνοντας αυτό που αγαπάτε.
Angelina
Ευχαριστούμε πολύ!! Χαίρομαι που σας άρεσε και το βρήκατε ενδιαφέρον. Η αρχιτεκτονική γίνεται για τους ανθρώπους, ή έτσι θα έπρεπε. Οπότε με χαροποιεί ιδιαίτερα το ότι αυτό που σχεδιάσαμε αρέσει και φαίνεται ως κάτι το οποίο “αξίζει τον κόπο, να κατασκευαστεί”, όπως είπε και μια καθηγήτριά στην επιτροπή 😊
Ν.Γ.
Πολλά συγχαρητήρια!! Καλή σταδιοδρομία να έχετε κορίτσια! Ο στόχος επετεύχθη με επιτυχία και τώρα είναι η ώρα να ορίσετε και να εκπληρώσετε πολλούς ακόμα…
Angelina
Ευχαριστούμε πολύ Ν. !! Εύχομαι τα καλύτερα και σε εσένα, με ό,τι κι αν καταπιάνεσαι!
Ευχαριστώ και για το σχόλιο 🥰🥰
Nikos
Πολλά συγχαρητήρια Αγγελίνα κ Μυρτώ,
Να δίνετε πάντα όμορφες κατασκευές κ ιδέες στους ανθρώπους.
Angelina
Ευχαριστούμε πολύ! 😊