ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Γεια σας αγαπημένοι μου!

Σήμερα όπως χθες και προχθές δουλεύω πυρετωδώς στο project για το δίπλωμα αρχιτεκτονικής. Δεν έχω βγει καθόλου έξω. Είναι αυτές οι μέρες που ξέρεις ότι απλά πρέπει να καθίσεις στην καρέκλα και να κάνεις τη ριμάδα τη δουλειά. Όσο το αφήνεις τόσο σε αγχώνει και γίνεται ένα φορτίο βαρύ και ασήκωτο. Ακόμα και αν έξω ο καιρός με καλεί να βγω για περίπατο, ξέρω ότι πρέπει να τελειώσω με αυτή την εργασία, οπότε της δίνω προτεραιότητα.

Όταν πια είχε βραδιάσει, επειδή η δουλειά είχε προχωρήσει αρκετά, βγήκα να ξεμουδιάσω και να δω τα στενά του χωριού με τα κίτρινα φωτάκια στους δρόμους. Στάθηκα σε μερικά καλντερίμια και αφουγκράστηκα τη σιωπή. Όσο περιπλανιόμουν είχα στα ακουστικά την μουσική των αγαπημένων μου Flora Cach. Σας προτρέπω να ρίξετε μια ματιά στα άλμπουμ τους.

Στο κέντρο του χωριού είχε λίγο κόσμο και κάποια καφενεία ήταν ακόμα ανοιχτά. Λίγο μετά βρέθηκα με έναν φίλο και αργότερα ήρθαν κι άλλοι και γίναμε μια παρέα στα τραπεζάκια της πλατείας (ακόμα και αν το μαγαζί ήταν κλειστό😅). Στο χωριό μαζεύονται εύκολα οι παρέες και αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά με τη ζωή στην πόλη, όπου οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Μετά από ώρα, άρχισε να κάνει αρκετό κρύο και τους χαιρέτησα. Καθώς περπατούσα ένιωθα τα πόδια μου παγωμένα και δυσκίνητα. Έτρεξα (όσο μπορούσα) στη ζεστασιά του σπιτιού μου. Πρέπει να ξέρεις πότε είναι η ώρα να φύγεις… Όπως συνήθως, όταν είμαι με άλλους, δεν τράβηξα φωτογραφίες… Είχαμε ωραία κουβέντα και ξεχάστηκα.

Καληνύχτα σε όλους!🙂