Όσοι παρακολουθείτε καιρό το blog, ίσως θυμάστε ότι το φθινόπωρο που μας πέρασε είχαμε συναντήσει εντελώς τυχαία με την Αθηνά μια υπέροχη σκυλίτσα, στο βόρειο τμήμα του χωριού. Την ονομάσαμε Χιονάτη μεταξύ μας, γιατί ήταν κατάλευκη, σαν πολική αρκούδα. Είχε έρθει από το πουθενά κοντά μας και με αυτόν τον τρόπο είχε εξαφανιστεί, μέσα σε μια στιγμή. Αργότερα, μάθαμε ότι μια κυρία την υιοθέτησε, την έλεγε Ρου και είχε τύχει να την δούμε για λίγο κάποια στιγμή.. Πάει καιρός όμως από τότε.
Χθες, καθώς ήμουν στο μπαλκόνι ξαφνικά την είδα κάτω από τα σπίτια μας!!! Ήταν τόοοοσοο μεγάλη και όμορφη! Τώρα έμοιαζε στ’ αλήθεια με αρκούδα. Είχε μεγαλώσει πάρα πολύ. Έπαθα σοκ και αμέσως φώναξα την Αθηνά. Κατεβήκαμε να παίξουμε μαζί της και δεν κρατηθήκαμε, την ανεβάσαμε πάνω για να κάνουμε όλες μαζί παρέα.
Ήταν τόσο καλή και ήρεμη! Τότε θυμηθήκαμε ότι είχαμε σκεφτεί να την υιοθετήσουμε. Θα ήταν πολύ ωραία να είμαστε οι τρεις παρέα… Αλλά τελικά την αφήσαμε να φύγει… Χαίρομαι όμως γιατί τουλάχιστον φάνηκε να τρώει καλά, ήταν καθαρή και χαρούμενη. Αυτό έχει σημασία, να είναι καλά!
Οι φωτογραφίες και το βίντεο τραβήχτηκαν από την Αθηνά.
Πατήστε αυτόν τον σύνδεσμο αν θέλετε να δείτε πώς έγινε η πρώτη μας συνάντηση με τη Χιονάτη και πώς έμοιαζε όταν ήταν κουτάβι: Βόλτα και φίλοι – angelina helioti