Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.
Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή.
Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.
Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο. Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.
Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας
Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube.
Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο ζεστός καιρός επικρατεί ακόμη. Αλλά μπορώ να νιώσω στην ατμόσφαιρα ότι κάτι αλλάζει. Τα τζιτζίκια δεν ακούγονται τόσο πλέον, μερικές μέρες καθόλου. Δεν έχει καύσωνα και φυσικά νυχτώνει αισθητά νωρίτερα. Οδεύουμε συνεχώς προς την μικρότερη νύχτα του χρόνου, αν και αργεί λιγάκι ακόμη. Υπάρχει όμως μια φθινοπωρινή αύρα που σιγοψιθυρίζει ανάμεσα στα δέντρα. Τα χρώματα αλλάζουν προς το κίτρινο, φύλλα πέφτουν από τα δέντρα και σιγά- σιγά η φύση ρίχνει τον ρυθμό της.
© 2019 All rights reserved
