ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

Στο σημερινό μάθημα ολοκλήρωσα το πρώτο μου degrade δαχτυλίδι με κλειστό καστόνι για να μπει μια μικρή πέτρα. Πρώτη προσπάθεια με αρκετές δυσκολίες και κάποιες μικρές ατέλειες. Θα υπάρξουν κι άλλα στο μέλλον όμως, περισσότερο σωστά. Θέλουν πολλή εξάσκηση αυτά που μαθαίνουμε στην αργυροχοΐα. Μια φορά δεν αρκεί. Αυτό το δαχτυλίδι πήρε πολλές ώρες! Και όλα μπορεί να χαλάσουν στο τελευταίο βήμα και να πρέπει να ξανακάνεις το κόσμημα από την αρχή! Αυτή η ενασχόληση έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την χαρά του να φτιάχνεις κάτι, για τη διαδικασία, και όχι για το τελικό προϊόν. Τα χέρια μου είναι κομμένα σε διάφορα σημεία και νιώθω να ματώνουν τα δάχτυλα και να τσούζουν… Τα δάχτυλα πονούν πολύ από το ίδιο το μέταλλο ή τα εργαλεία, λόγω της πίεσης που μπορεί να ασκώ στο κόσμημα για να το σταθεροποιήσω. Μαθαίνοντας να ζω με τον πόνο…