ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΠΡΩΤΗ ΒΡΟΧΗ

Έριξε την πρώτη φθινοπωρινή βροχή σήμερα! Τί καλά! Αυτή η αίσθηση δροσερού αέρα που στην αρχή μπουκώνει την μύτη και τα πνευμόνια, αλλά αμέσως μετά σε αφήνει με μια αίσθηση αναζωογόνησης. Σαν να σου αποκαλύφθηκε κάποιο μυστικό του σύμπαντος. Σε επαναφέρει στον εαυτό σου και σε καλμάρει κάπως από τα άγχη… 

Είναι αρκετές μέρες τώρα που ο καιρός έχει αλλάξει. Στην αρχή δεν κατάλαβα ακριβώς πότε τελείωσε ο Αύγουστος. Παρατήρησα μια νοσταλγία στην ατμόσφαιρα, το φως δεν ήταν τόσο λαμπερό. Κάτι από φθινόπωρο επικρατούσε, έξω και μέσα… Μετά κατάλαβα ότι έχουμε αρχές Σεπτεμβρίου και όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά. Είναι ένας απίθανος μήνας τόσο από άποψη καιρού όσο και διάθεσης. Ο Σεπτέμβριος δεν είναι ακριβώς λυπημένος μήνας, άλλα σίγουρα δεν έχει και την ανεμελιά του καλοκαιριού. Είναι κάπου στη μέση, και αυτό του προσδίδει μια ατμόσφαιρα ρομαντισμού. Είναι το αντίο της ζέστης και των σύντομων γνωριμιών, αλλά μαζί το “καλησπέρα” νέων ξεκινημάτων. Αγαπώ τον Σεπτέμβριο!

Μια μουντή μέρα έξω από το παράθυρο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ