ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ

Καλησπέρα σας!

Εδώ και 4-5 μέρες ο καιρός είναι πιο δύσκολος. Φυσάει, κάνει παγωνιά και βρέχει. Το βουνό αρχίζει να μπαίνει σε μια πιο μουντή διάθεση. Πλέον χρειαζόμαστε διπλά χοντρά ρούχα, κασκόλ και ορισμένες φορές γάντια. Πίσω από το παράθυρο, στην ασφάλεια του σπιτιού, οι γλυκές σοκολάτες μας ζεσταίνουν.

Η θέα από το Ηρώο

Το Σάββατο βράδυ μαζευτήκαμε στο σπίτι της Δέσποινας και ψήσαμε κρέας στο τζάκι. Ήταν πολύ ζεστά στο καθιστικό να είμαστε όλοι μαζί, άνθρωποι με αρκετά κοινά ενδιαφέροντα. Μιλήσαμε, γνωριστήκαμε καλύτερα και είπαμε διάφορες αστείες ιστορίες. Ο Μάριος ανέλαβε τα κάρβουνα, η Δέσποινα τις πατάτες και η Άρια σαλάτες και το κρέας στο φούρνο. Η Έλενα έφερα ένα πολύ καλό κρασί και ολοκληρώθηκε το τραπέζι. Αργότερα, όταν είχε βραδιάσει για τα καλά, τους αποχαιρέτησα και κίνησα προς το σπίτι. Παρατήρησα τα σπίτια μέσα στο σκοτάδι. Όλα πέτρινα και με λουλουδάκια στις αυλές, πλάι στα στενά δρομάκια του χωριού. Είχε λίγο κρύο και ξαστεριά. Το φεγγάρι έλαμπε στον νυχτερινό ουρανό μαζί με τα αστέρια.

Ο Μάριος διαχειρίζεται τα κάρβουνα
Το δείπνο σχεδόν έτοιμο

Την Κυριακή, με την Αθηνά κάναμε μια απόπειρα να γυρίσουμε όλη τη Στεμνίτσα. Φυσικά δεν τα καταφέραμε μονομιάς, αλλά πήγαμε από την μια άκρη ως την άλλη. Βγήκαμε έξω από το χωριό και ανηφορίσαμε προς τη μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Ήταν αρκετά κουραστικό, αλλά ζεσταθήκαμε και κάναμε γυμναστική. Κάποια στιγμή φτάσαμε σε ένα σημείο με πολύ όμορφη θέα προς την Στεμνίτσα. Καθίσαμε εκεί λίγα λεπτά. Τα βράχια όπως φαίνονταν είχαν μια δυναμική, καθώς άφηναν μια διακριτική απόσταση μεταξύ τους.

Πιο μετά, κατεβήκαμε στο κέντρο όπου είχαν καταφθάσει αρκετοί εκδρομείς και απολάμβαναν το μεσημεριανό γεύμα τους. Καθίσαμε στην ταβέρνα της πλατείας και την ώρα που ήρθε το κυρίως άρχισε να βρέχει. Γρήγορα τα παραγγείλαμε σε πακέτο και τρέξαμε προς τα σπίτια μας. Είχε πολλή πλάκα να τρέχουμε μέσα στην βροχή. Βραχήκαμε λίγο, άλλα ήταν όμορφα που καταλήξαμε να τρώμε το υπόλοιπο φαγητό στην κουζίνα της Αθηνάς, ενώ έξω έπεφτε απαλά το νερό της βροχής.

Σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα!

Η θέα από το σημείο όπου καθίσαμε
Το κενό ανάμεσα στους βράχους
Έλατα αγκαλιάζουν τη Στεμνίτσα

2 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ