ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

Ο χειμώνας έφτασε

Γεια σας φίλοι μου!


Τώρα έχει έρθει ένα κύμα κακοκαιρίας. Βρέχει τις περισσότερες μέρες. Η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από τους δέκα βαθμούς και μάλλον θα φλερτάρει με τα αρνητικά ψηφία μέσα στην εβδομάδα. Ξεκινάει αυτή η περίοδος του χρόνου όπου καλό είναι να μην αφήνω τίποτα στο μπαλκόνι, γιατί θα το πάρει ο αέρας και θα το ψάχνω ή θα το πάει στο κεφάλι κανενός γείτονα.

Οι ομίχλες είναι ασταμάτητες και κάποια πρωινά ξυπνάω με ένα κιτρινόλευκο διάχυτο φως. Τις περισσότερες φορές όμως είναι αυτό το υπέροχο μουντό γαλάζιο. Το θυμάμαι από τον περσινό Νοέμβριο, όταν είχα τραβήξει την παρακάτω φωτογραφία.

 Indie/Pop/Folk τώρα στα ηχεία. Και μια μουντή διάθεση, αλλά όχι λυπημένη. Απλά λίγο ονειροπόλα.

Το βράδυ της Δευτέρας συγκεντρωθήκαμε πλήθος κόσμου στο καφενείο “Η Γερουσία”. Αφορμή αυτού αποτέλεσε το κάλεσμα που έκανα σε συμφοιτητές μου για να τους παρουσιάσω μια ιδέα μου, σχετικά με το πώς μπορούμε να δράσουμε σαν νεολαία της Στεμνίτσας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις ανεμογεννήτριες. Οι περισσότεροι αγκάλιασαν την ιδέα και έχουμε ήδη ξεκινήσει να την υλοποιούμε!! Στην πορεία μίλησαν κι άλλοι παρευρισκόμενοι για το πώς μπορούμε να δράσουμε σαν κοινότητα για να αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον του τόπου.

Όπως παλιά όταν γινόντουσαν εδώ τα συμβούλια των οπλαρχηγών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται… Δυστυχώς ή ευτυχώς.

Από μια τέτοια συνάντηση δεν θα μπορούσε να λείπει ο χορός και το τραγούδι.

Σχετικά με αυτό το θέμα θα σας ενημερώσω περισσότερο στο επόμενο άρθρο. Μέχρι τότε να περνάτε όμορφα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ