Το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι ο θάνατος. Όλα τα άλλα είναι απλώς άπειρες δυνατότητες. Από την ώρα που κάτι γεννιέται μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα πεθάνει. Ο κύκλος είναι πάντα ένα κλειστό σχήμα. Ο κύκλος πάντα πρέπει να κλείσει. Ναι, το κλείσιμο είναι το κρεσέντο, η ύψιστη στιγμή. Η στιγμή που αποχαιρετάς αυτό το σώμα, αυτή τη ζωή. Αλλά σημασία δεν έχει το κλείσιμο.
Σημασία έχει, τί συνέβη ενώ χάραζες τον κύκλο. Τί έκανες; Τί αφήνεις πίσω σου; Έκανες τις πράξεις σου και είπες τα λόγια σου με αγάπη και τρυφερότητα στους άλλους; Ή κινείσαι με βάση τον φόβο; Ξέρεις, η αγάπη και ο φόβος είναι τα ακριβώς αντίθετα. Είχες ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου; Ήσουν ειλικρινής; Γιόρτασες καθόλου; Τη γιορτή της ψυχής εννοώ, που φέρνει χαρά από μέσα, χωρίς κανέναν εξωτερικό λόγο. Έπαιξες στην άμμο; Ή μήπως το ξέχασες; Ήπιες νερό από το λάστιχο; Έπεσες καθόλου από το δέντρο; Ξανασηκώθηκες; Αυτά έχουν σημασία. Δεν έχει σημασία αν το λουλούδι πέθανε. Σημασία έχει αν έζησε. Εσύ…; Ζεις…;
