ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΙΑ

Αγαπημένοι μου αναγνώστες ελπίζω να είσε όλοι καλά και να περνάτε τέλεια.

Σήμερα με το γκρουπ της σχολής μπήκαμε σε ένα πούλμαν και ταξιδέψαμε μέχρι την πόλη Φιγκέρες. Στόχος μας ήταν η επίσκεψη του μουσείου που είναι αφιερωμένο στον Σαλβαντόρ Νταλί.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μια απίστευτη έκταση πράσινου, με λιβάδια και δάση έτρεχε πλάι στο λεωφορείο. Ήθελα να κατέβω και να τρέξω σε όλα τα λιβάδια και να ακουμπήσω τα στάχια και να μυρίσω τα μωβ λουλούδια!!!

Απέραντο πράσινο εκτεινόταν για μιάμιση ώρα στον δρόμο μας.
(Τράβηξα κυρίως βίντεο το οποίο θα προσπαθήσω να εντάξω σε κάποιο vlog συνολικά για το ταξίδι)

Το μουσείο ήταν πού ιδιαίτερο όπως και η τέχνης του καλλιτέχνη. Ζωγραφική, γλυπτική και κοσμήματα σε σχέδιο του ίδιου, ήταν όλα εκεί. Τα έργα ήταν πυκνά τοποθετημένα και χωρίς επεξήγηση στο πλάι, το οποίο ήταν λίγο κουραστικό. Οι αίθουσες και οι διάδρομοι ήταν πολύ μικροί και οι επισκέπτες πολλοί. Τα έργα του Νταλί μου έδωσαν μια φρέσκια δόση τέχνης και με έκαναν να θέλω να επιστρέψω στην ζωγραφική μου και στον πάγκο αργυροχοΐας! Ανυπομονώ!

Στην συνέχεια θα πηγαίναμε μέχρι την Χιρόνα, ίσως την πιο όμορφη πόλη της Καταλονίας! Ενώ βρισκόμασταν στο δρόμο, ξαφνικά, το όχημα άρχισε να μυρίζει πολύ άσχημα, σαν καμένο λάστιχο και λίγα λεπτά μετά άρχισαν να βγαίνουν καπνοί από την δεξιά μεριά του λεωφορείου. Ο οδηγός κατάλαβε ότι έπρεπε να σταματήσουμε και να δει ποιο είναι το πρόβλημα. Τελικά υπήρχε διαρροή στα φρένα και καθίσαμε αρκετή ώρα έξω από τον δρόμο μέχρι να το φτιάξει κάπως και να έρθει η οδική βοήθεια.

Περιμένοντας κάτω από τον ήλιο για να βρούμε μια λύση

Μετά από λίγο έφτασε ένας αστυνομικός και με το πούλμαν σιγα- σιγά συνεχίσαμε άλλα πέντε λεπτά μέχρι τον πιο κοντινό σταθμό. Εκεί καθίσαμε περίπου ένα δίωρο μέχρι να έρθει άλλο λεωφορείο που θα μας πήγαινε πίσω στην Βαρκελώνη. Κουραστήκαμε αρκετά με το να περιμένουμε και με το ταξίδι της μιάμισης ώρας πίσω στο ξενοδοχείο. Αλλά δεν πειράζει! Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Τις φωτογραφίες τράβηξε μια φίλη από τη σχολή
Βρίσκοντας την ευκαιρία να απολαύσω την φύση στο σημείο που σταματήσαμε. Μου λείπει τόσο πολύ το βουνό και το δάσος!
(με φωτογράφησε η Δέσποινα)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ