ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ

Χθες ήταν μια όμορφη μέρα. Ο καιρός ήταν βροχερός και μουντός, αλλά έκανα μια υπέροχη βόλτα μέσα και έξω από το χωριό, με την Εύα, μια συμφοιτήτρια στη σχολή αργυροχρυσοχοΐας. Μαζί μας, ο Νόντας το σκυλάκι της, ένα γλυκό κυνηγόσκυλο. Με πήγε σε διάφορα στενά και σημεία του χωριού που δεν είχα δει πιο πριν. Τρελαίνομαι να γνωρίζω νέα μέρη και εδώ ο τόπος έχει πολλά ορειβατικά μονοπάτια πνιγμένα από δέντρα και φυτά.

Λίγο έξω από τη Στεμνίτσα
Ομίχλη και ψιλόβροχο το φόντο στη βόλτα μας

Η Εύα μου έκανε στην ουσία μια μικρή ξενάγηση. Περπατήσαμε στα λιθόστρωτα δρομάκια και κινηθήκαμε στο βόρειο τμήμα του χωριού. Τελικά, βγήκαμε από αυτό και προχωρήσαμε μέσα από ένα μονοπάτι προς την κρυόβρυση. Εκει ήταν απλά ένας μικρός παράδεισος (θα ανεβάσω φωτογραφίες σε επόμενο άρθρο). Βρισκόμασταν στην καρδιά του βουνού. Είναι απίστευτο πόσα όμορφα σημεία υπάρχουν στην περιοχή τριγύρω.

Χρωματική αρμονία

Το ωραίο με τη βόλτα ήταν ότι κινήθηκα πάρα πολύ, δραστηριότητα που έχει μειωθεί αρκετά, τον τελευταίο καιρό. Ένιωσα το σώμα μου να τεντώνεται και το αίμα να κινείται… αναζωογόνηση! Περπατούσαμε δύο ώρες περίπου, αλλά δεν ένιωσα καθόλου κούραση ή ενόχληση από το νερό που έπεφτε στην κουκούλα μου. Ήταν το κάτι άλλο!

Λιθόστρωτα δρομάκια
Τι μυστικά κρύβεις;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ