Καλησπέρα σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά.
Είναι η πέμπτη μέρα στην Βαρκελώνη και πλέον έχω αρχίσει να εγκλιματίζομαι εδώ. Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη με το δικό της ύφος. Μπορείς να δεις κτήρια πολύ διαφορετικά μεταξύ τους να συνυπάρχουν. Κατά κύριο λόγο όμως στο κέντρο τα κτήρια είναι προς το νεοκλασικό στυλ με μικρά μπαλκονάκια και χαριτωμένα παραθυρόφυλλα. Εμένα μου θυμίζει κάτι από την κλίμακα της Ρώμης αλλά πιο κοντά στην μορφή της Αθήνας. Σε μια βόλτα στην περιοχή Gracia το βλέμμα συναντά διάφορα χρώματα, αλλά κυριαρχεί το καφέ και το τούβλο στα κτήρια. Επικρατεί εντυπωσιακά η ησυχία ακόμη και σε μεγάλους δρόμους και όλοι, αυτοκίνητα και άνθρωποι κινούνται ήρεμα και όχι βιαστικά.
Το μετρό με μπερδεύει λίγο, καθώς είναι λαβυρινθώδες και σχεδόν τίποτα δεν είναι στα αγγλικά. Όλα όμως συνηθίζονται μετά από λίγο. Ο κόσμος εδώ είναι πάρα πολύς και ακόμη δεν έχει μπει για τα καλά η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος. Αυτό είναι αρκετά κουραστικό και για τους τουρίστες αλλά και για τους ντόπιους.
Αυτές τις μέρες έχω κάνει αρκετά πράγματα, πιο πολύ απ’ όλα όμως, έχω περπατήσει! Επισκέφθηκα την Sagrade Familia, μια εντυπωσιακά μεγάλη εκκλησία για την οποία θέλω να γράψω ειδικό άρθρο… Έκανα αγορές σε καταπληκτικά καταστήματα με vintage ρούχα στα στενά δρομάκια της γοτθικής πόλης… Ήπια νερό από την κρήνη που λένε ότι αν πιείς θα ξανά έρθεις στην πόλη… Η επίσκεψη στην παραλία ήταν κάτι που έριξε τους ρυθμούς μου και μου θύμισε πόσο κοντά είναι το καλοκαίρι.
