ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ – ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Είναι η πέμπτη μέρα στην Βαρκελώνη και πλέον έχω αρχίσει να εγκλιματίζομαι εδώ. Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη με το δικό της ύφος. Μπορείς να δεις κτήρια πολύ διαφορετικά μεταξύ τους να συνυπάρχουν. Κατά κύριο λόγο όμως στο κέντρο τα κτήρια είναι προς το νεοκλασικό στυλ με μικρά μπαλκονάκια και χαριτωμένα παραθυρόφυλλα. Εμένα μου θυμίζει κάτι από την κλίμακα της Ρώμης αλλά πιο κοντά στην μορφή της Αθήνας. Σε μια βόλτα στην περιοχή Gracia το βλέμμα συναντά διάφορα χρώματα, αλλά κυριαρχεί το καφέ και το τούβλο στα κτήρια. Επικρατεί εντυπωσιακά η ησυχία ακόμη και σε μεγάλους δρόμους και όλοι, αυτοκίνητα και άνθρωποι κινούνται ήρεμα και όχι βιαστικά.

Το μετρό με μπερδεύει λίγο, καθώς είναι λαβυρινθώδες και σχεδόν τίποτα δεν είναι στα αγγλικά. Όλα όμως συνηθίζονται μετά από λίγο. Ο κόσμος εδώ είναι πάρα πολύς και ακόμη δεν έχει μπει για τα καλά η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος. Αυτό είναι αρκετά κουραστικό και για τους τουρίστες αλλά και για τους ντόπιους.

Τα αυτοκίνητα και οι άνθρωποι σε αυτήν την πόλη δεν τρέχουν.
Εικόνα από ένα μαγαζί με σουβενίρ σχετικά με το Μεξικό.

Αυτές τις μέρες έχω κάνει αρκετά πράγματα, πιο πολύ απ’ όλα όμως, έχω περπατήσει! Επισκέφθηκα την Sagrade Familia, μια εντυπωσιακά μεγάλη εκκλησία για την οποία θέλω να γράψω ειδικό άρθρο… Έκανα αγορές σε καταπληκτικά καταστήματα με vintage ρούχα στα στενά δρομάκια της γοτθικής πόλης… Ήπια νερό από την κρήνη που λένε ότι αν πιείς θα ξανά έρθεις στην πόλη… Η επίσκεψη στην παραλία ήταν κάτι που έριξε τους ρυθμούς μου και μου θύμισε πόσο κοντά είναι το καλοκαίρι.

Στην αψίδα του θριάμβου στην περιοχή Μπορν
Στο πάρκο
Την πρώτη μέρα μας εδώ πετύχαμε πορεία.
Κάστρο στην παλιά/ γοτθική πόλη
Τα φυτά εδώ διακοσμούν όμορφα τον τοίχο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ