ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΜΕΡΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

Καλησπέρα σε όλους σας!

Είναι ένα ζεστό μεσημέρι Σαββάτου εδώ στη Στεμνίτσα. Ένιωσα την ανάγκη να αναφέρω κάποια πράγματα που αφορούν τον περασμένο μήνα και δεν πρόλαβα να γράψω για αυτά νωρίτερα. Το τελευταίο τετραήμερο είχε πολύ τουρισμό στην περιοχή και υπήρχε πολλή κίνηση και κόσμος. Αυτό συνέβη εξαιτίας της εθνικής γιορτής, την 28η Οκτωβρίου. Όλοι βγήκαν να γιορτάσουν στους δρόμους με σημαίες και στην πλατεία του χωριού ακούγονταν τραγούδια! Μετά την λειτουργία στην εκκλησία έγινε κατάθεση στεφάνων. Τα τραπέζια στα μαγαζάκια γέμισαν. Μπορούσα να ακούσω πολλές ομιλίες και στους δρόμους έβλεπα κυρίως Έλληνες, αλλά και ξένους τουρίστες. Έκανε ψύχρα και γι’ αυτό οι περισσότεροι έψαχναν ένα σημείο όπου το έβλεπε ο ήλιος για να ζεσταθούν. Κι εγώ μαζί 😅.

Τώρα πια έχει πέσει η κινητικότητα, ειδικά τις καθημερνές πέφτουν πολύ οι ρυθμοί. Τα καφενεία κλείνουν πιο γρήγορα και πέφτει σιωπή από νωρίς το βράδυ.

Από τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου
(φωτογραφία: Αθηνά Παπαχρήστου)

Στα μαθήματα αργυροχρυσοχοΐας έχουμε προχωρήσει αρκετά και έφτιαξα ένα ολοκληρωμένο κόσμημα με κρικάκι, στο πλαίσιο των ασκήσεων βέβαια. Τώρα ξέρω πώς να χρησιμοποιώ τη σέγα και τη λίμα και να κολλάω μέταλλα! Αυτά τα τρία είναι τα πιο βασικά για την κατασκευή κοσμήματος. Σύντομα θα μπορώ να ξεκινήσω τα δικά μου, απλά σε πρώτη φάση, κοσμήματα.

Ο σταυρός ολοκληρωμένος

Κάτι άλλο που έχει συμβεί αυτές τις ημέρες είναι ότι επιτέλους ήρθαν τα τελάρα ζωγραφικής που είχα παραγγείλει και τώρα δεν κρατιέμαι για να ξεκινήσω! Έχω να ζωγραφίσω έναν μήνα περίπου και είχα αρχίσει να αποζητώ ξανά αυτή τη χαρά. Δεν έχω μεγάλο τραπέζι για να ακουμπήσω τα τελάρα μου και σίγουρα δεν έχω ειδικό χώρο για αυτή τη δραστηριότητα. Το πατάρι όμως μπορεί να φιλοξενήσει μια χαρά τη ζωγραφική μου. Το τελάρο και τα υλικά τα τοποθέτησα στο πάτωμα. Αυτό με βοηθάει να βλέπω και από απόσταση το έργο, όταν στέκομαι όρθια. Έτσι, προς το παρόν αυτό το σημείο του σπιτιού είναι γκαρνταρόμπα, χώρος για γυμναστική και ατελιέ. Δεν πειράζει καθόλου όμως που είναι μικρό, αρκεί να έχω μια γωνιά στην οποία να μπορώ να απλώσω το τελάρο και τα χρώματα! 😊

Στο πατάρι τώρα εξυπηρετούνται διάφορες δραστηριότητες
Ζωγραφίζοντας χαλαρώνω με έναν δημιουργικό τρόπο

Ο καιρός είναι αρκετά ζεστός με ηλιοφάνεια και καθαρή ατμόσφαιρα. Επομένως, μπορώ να βγαίνω στο μπαλκόνι για πρωινό, να κάθομαι στον ήλιο ή να πηγαίνω μια βόλτα με τα πόδια. Λίγο περπάτημα, έξω από το χωριό, πλάι στους θάμνους και τα δέντρα, είναι ό,τι πρέπει για να πέσει η ταχύτητα του μυαλού και να πάρω βαθιές ανάσες με καθαρό αέρα. Και είναι τόσο εύκολο, ακριβώς έξω από το παράθυρό μου! Είναι τόσο απλή η χαρά. Δεν χρειάζεται πολλά για να συμβεί… Καθαρός αέρας, ήχοι της φύσης, δημιουργικότητα, ελευθερία…

Πρωινό στο μπαλκόνι
Ελευθερία.
Το μόνο πράγμα για το οποίο αξίζει να ζεις. Χωρίς αυτή η ζωή δεν έχει καμιά αξία.
Στιγμή ισορροπίας

Ευχαριστώ πολύ που διαβάζετε τα άρθρα μου και για τα όμορφα σχόλια! Μπορείτε να με ρωτήσετε ό,τι θέλετε κάτω από το άρθρο.

Ελπίζω να έχετε μια υπέροχη μέρα!🤗

4 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ