ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

Βόλτα στον Μυλάοντα ποταμό

Χθες, Τετάρτη, περπάτησα σε ένα μονοπάτι πλάι στον Μυλάοντα ποταμό. Με την μικρή παρέα μου οδηγήσαμε μέχρι την Ελάτη κι από εκεί πήραμε το μονοπάτι που ξεκινάει από το κέντρο του χωριού και οδηγεί μέσα στο δάσος. Όσοι διαβάζετε καιρό το blog ίσως θυμάστε ότι το καλοκαίρι είχα ξανά περπατήσει σε αυτά τα σημεία, από Στεμνίτσα προς Ελάτη, περίπου εφτά ώρες διαδρομή. Όσοι θέλετε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο, πατήστε εδώ: ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΕΜΝΙΤΣΑ-ΕΛΑΤΗ.

Την προηγούμενη φορά είχα παρακάμψει τον ποταμό, διασχίζοντάς τον εγκάρσια και όχι κατά μήκος. Και πραγματικά τότε δεν είχα ιδέα τι έχανα. Δεν είχα ιδέα για τον μικρό παράδεισο. Το τέλειο μέρος για στιγμές χαλάρωσης και επαφής με την φύση. Θα ήταν υπέροχο όταν ζεστάνει ο καιρός να μπορούσα να κατέβω πάλι στο ποτάμι με ένα βιβλίο για παρέα και να περάσω εκεί μια ολόκληρη ημέρα…

Οι βροχές και τα χιόνια είχαν δώσει ζωή στον Μυλάοντα, ο οποίος ξεκινά από την Ελάτη και καταλήγει στην Νυμφασία. Έπειτα χύνεται στον Τράγο ποταμό, και μαζί με άλλα μικρά ποτάμια σχηματίζουν τον Λάδωνα ποταμό. Διασχίσαμε  το γεφυράκι και κατευθυνθήκαμε αριστερά. Το μέρος ήταν αρκετά σκοτεινό και υγρό και τα έλατα κυριαρχούσαν από πάνω μας, άλλα μεγάλα και άλλα μικρότερα, όλα όμως σιωπηλά και καταπράσινα.

Το έντονο χρώμα του νερού και ο ήχος που έκανε καθώς έπεφτε με ορμή στα βράχια ήταν ό,τι χρειαζόμουν τη δεδομένη στιγμή. Τα πουλιά κελαηδούσαν, τα φύλλα θρόιζαν ελαφρώς, μικρά λουλούδια ξεπετάγονταν εδώ και εκεί… είναι εμφανές ότι η άνοιξη χτυπάει την πόρτα του Μαινάλου. Δυστυχώς δεν σταθήκαμε πολλή ώρα στον ποταμό, πιο πολύ απολαύσαμε το περπάτημα εκεί και δεν ολοκληρώσαμε καν το μονοπάτι, καθώς σε λίγη ώρα θα νύχτωνε. Όμως ακόμη κι αυτό το λίγο ήταν αρκετό για να νιώσω ευεξία και να πάρω φρέσκια ενέργεια κατευθείαν από το δάσος. Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής και στο κέντρο του χωριού φάγαμε ρύζι, όσπρια, ελιές και κριτσίνια με ταχίνι.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε τον Μυλάοντα μια μέρα με καλό καιρό, ειδικά τώρα που ξεκινάει η άνοιξη και όλα τα χιόνια και οι βροχές φουσκώνουν το ποτάμι. Η διαδρομή είναι κατάλληλη για παιδιά και μεγάλους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ