ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΡΟΓΚΟ

Επιτέλους μετά από τόσον καιρό, σήμερα έριξε λίγη βροχή. Ήταν ελάχιστη βέβαια, ψιχάλες για λίγα λεπτά, αλλά ακόμη κι έτσι μου ήταν αρκετό. Φυσούσε δροσερό αεράκι και ο καυτός ήλιος για αρκετές ώρες κρυβόταν πίσω από βαριά σύννεφα. Πολλές μέρες τώρα ακούγεται βροχή από άλλα σημεία τριγύρω, αλλά ποτέ δεν είχε βρέξει στο Βλαχιώτη από τις 25 Ιουνίου, όταν και έφτασα. Τώρα επιτέλους χάρισε και εδώ λίγη ψύχρα ο καιρός. Παρόλο που ήθελα να βγω έξω και να σταθώ κάτω από τις ψιχάλες, δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Ένιωθα τόσο ισχυρή την ανάγκη για λίγο μεσημεριανό ΄ύπνο, μετά από δύο συνεχόμενες βραδιές που άργησα πολύ να κοιμηθώ.

Το απόγευμα πήρα τον Ντρόγκο και κάναμε μια μικρή βόλτα στη γειτονιά. Το δροσερό αεράκι και τα γλυκά χρώματα στον ουρανό ήταν τόσο απολαυστικά και χαλαρωτικά. Ο Ντρόγκο πάντα ζωηρός έτρεχε από ‘δω και από ‘κει ακολουθώντας τη μύτη του. Είναι τόσο χαρούμενο και αγνό πλάσμα. 

Λίγο πριν πέσει η νύχτα για τα καλά, γυρίσαμε σπίτι. Τώρα θα πάει κάπως χαλαρά η βραδιά μου με ζεστο κινέζικο τσάι και θα ποσπθήσω να κοιμηθώ νωρίς.

 

Καληνύχτα σε όλους σας. Να έχετε μια όμορφη εβδομα΄δα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ