ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT

Το όνομά μου είναι Αγγελίνα Χελιώτη (Angelina Helioti) και πρόσφατα αποφοίτησα από την αρχιτεκτονική σχολή του Ε.Μ.Π.

 

Μετά από μήνες σκέψης, πήρα το ρίσκο να αφήσω τη ζωή στην Αθήνα. Ο λόγος, η ίδια η ποιότητα ζωής της μεγαλούπολης. Οι γρήγοροι ρυθμοί, η πίεση “να προλάβεις τις προθεσμίες”, ο πολύς κόσμος και η έλλειψη φυσικού περιβάλλοντος ήταν πράγματα που με οδήγησαν στην αλλαγή. 

 

Μετακόμισα σε ένα μικρό, ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τη Στεμνίτσα. Αν και μεγάλωσα στη Λακωνία, η Αρκαδία είναι ο τόπος καταγωγής μου και έτσι κατά μία έννοια, αισθάνομαι ότι επέστρεψα σπίτι. Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρω να παραμείνω εδώ, αλλά όσο κι αν καταλήξει να είναι, θα προσπαθήσω να το απολαύσω στο μέγιστο.


Εδώ απολαμβάνω όλα όσα λαχταρούσα! Δέντρα, ποτάμια, λίμνες, ησυχία, καθημερινότητα με αργούς ρυθμούς. Έχω έναν απλό τρόπο ζωής, που όμως μου δίνει έμπνευση για τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις μου, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, και τη δημιουργία βίντεο.  Συγχρόνως, σπουδάζω την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας σε δημόσια σχολή, που βρίσκεται εδώ. Σε αυτό το blog θα βρείτε άρθρα ημερολογιακού χαρακτήρα σχετικά με τη ζωή μου εδώ.

 

Ελπίζω να απολαύσετε όλα όσα θα μοιράζομαι μαζί σας

F I L E

Βρείτε με στο Instagram και στο Youtube. 

Κοινοποιήστε το στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΖΙΤΖΙΚΑ

Καλόν Αύγουστο να έχουμε!


Οι μέρες κυλούν πολύ ήσυχα όσο βρίσκομαι στο Βλαχιώτη. Αφιερώνω χρόνο στο να φροντίζω τον σκύλο μας, Ντρόγκο και τις γάτες και ποτίζω τα λουλούδια καθημερινά, απολαμβάνοντας την ηρεμία. Μια σχετική ηρεμία, αφού όλη την ημέρα από τις οχτώ το πρωί μέχρι τις οχτώ το βράδυ ακούγονται ασταμάτητα τα τζιτζίκια εδώ. Πρόσφατα διάβασα ότι ο ήχος του τζίτζικα είναι από τους πιο δυνατούς της φύσης. Και εδώ έχουμε πολλούς τέτοιους. Είναι ένα μόνιμο, δυνατό βουητό που ακόμη και με κλειστά παράθυρα νομίζεις ότι ακούγεται μέσα από το σπίτι. Ακούγοντάς το όμως ξέρεις ότι είναι ελληνικό καλοκαίρι. Η κάθε χώρα έχεις τους χαρακτηριστικούς ήχους της. Αυτό φυσικά συμβαίνει επειδή η ζέστη εδώ είναι πραγματικά πολλή, καθώς το υψόμετρο είναι πολύ χαμηλό. Στη Στεμνίτσα δεν χρειάζομαι καν ανεμιστήρα για να δροσιστώ, εδώ κάθε μέρα το ερκοντίσιον είναι απαραίτητο έστω και για λίγες ώρες. Εκεί ακούς τα πουλιά που κελαηδούν, κοράκια, γεράκια, φιδαετοί και δρυοκολάπτες. Και αρκετές φορές ακούς τον άνεμο που χαϊδεύει απαλά τα φύλλα των δέντρων. Ό,τι κι αν είναι είναι χαρακτηριστικοί ήχοι κάθε τόπου.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ