ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ

Γεια σας και πάλι! Ελπίζω η εβδομάδα σας να είναι όμορφη μέχρι τώρα.

Για εμένα είναι εβδομάδα προσαρμογής και μέχρι στιγμής κυλάει όμορφα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάνεi γνωριμίες ακόμα. Σε λίγες ημέρες όμως, θα συναντήσω κι άλλους νέους και θα είναι λίγο πιο κοινωνική η ζωή μου. Για την ώρα περνάω όλες τις ώρες της ημέρας μόνη. Παρόλα αυτά, δεν αισθάνομαι καθόλου μοναξιά, καθώς έχω πολλά να κάνω και να ετοιμάσω.

Εργάζομαι πάνω στο blog και την διπλωματική εργασία μου. Λέγοντας διπλωματική, εννοώ το project που αποτελεί την τελευταία εργασία για να πάρω το δίπλωμα του αρχιτέκτονα. Κάποια στιγμή θα αφιερώσω ένα άρθρο για να σας εξηγήσω με τί ασχολούμαστε η συνεργάτιδά μου κι εγώ.

Παράλληλα με αυτά, αρχίζω να βρίσκω τους ρυθμούς μου στο σπίτι και να εξερευνώ το χωριό. Την Δευτέρα ξύπνησα λίγο πριν ξημερώσει, καθάρισα το σπίτι, μαγείρεψα και έβγαλα τα πράγματα από τις κούτες. Ανέβηκα στο πατάρι του σπιτιού και ξεκίνησα να τακτοποιώ. Κάποια βιβλία, τα υλικά ζωγραφικής μου, το στρώμα yoga mat, μερικά διακοσμητικά και διάφορα άλλα μικροπράγματα. Άρχισα σιγά- σιγά να βρίσκω θέση για όλα.

Την επόμενη μέρα βγήκα για μια απογευματινή βόλτα. Συνάντησα δύο κυρίες και σταθήκαμε να ανταλλάξουμε μια καλησπέρα. Πέρασα ανάμεσα από σπίτια και αυλές και διέσχισα λιθόκτιστα δρομάκια. Σε διάφορα σημεία στεκόμουν να τραβήξω φωτογραφίες. Το χωριό είναι πολύ όμορφο και με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Θα ήθελα να αφιερώσω ένα άρθρο ή και περισσότερα για την αρχιτεκτονική του χωριού. Πώς σας φαίνεται η ιδέα;

Αργότερα, έφτασα μέχρι την έξοδο της Στεμνίτσας και βρέθηκα σε έναν δρόμο πάνω από το χωριό με πανέμορφη θέα. Είχε συννεφιά εκείνη την στιγμή. Ο αέρας όμως κινούσε με βιασύνη τα σύννεφα και έτσι το τοπίο άλλαζε συνεχώς καθώς κυλούσαν τα λεπτά.

Στάθηκα εκεί και απλώς κοιτούσα. Για λίγες στιγμές δεν σκεφτόμουν τίποτα. Έμεινα σιωπηλή και ακίνητη. Μετά από λίγα λεπτά έβγαλα το θερμός. Είχα ετοιμάσει ζεστό τσάι του βουνού και κάθισα να το απολαύσω. Έστησα το τρίποδο και τράβηξα με την κάμερα μερικά πλάνα. Η δημιουργία βίντεο είναι κάτι με το οποίο θέλω να ασχοληθώ πιο εντατικά και η περιοχή εδώ μου δίνει πολλή έμπνευση!

Στη Στεμνίτσα τις περισσότερες ώρες επικρατεί η απόλυτη σιωπή! Ειδικά τα βράδια, όταν βγαίνω στο μπαλκόνι ή χαλαρώνω στο καθιστικό δεν ακούγεται τίποτα. Η ησυχία χώνεται σε κάθε σπιθαμή του χωριού, όπως η ομίχλη (η οποία είναι καθημερινός επισκέπτης πλέον)! Και τώρα έπεσε πάλι το σκοτάδι εδώ. Νυχτώνει πλέον από τις 19:00.

Ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε το άρθρο! Θα χαρώ να αφήσετε κάποιο σχόλιο.

Καλό βράδυ σε όλους εύχομαι!!!