Καλησπέρα σας αγαπημένοι!
Είναι έντεκα και μισή το βράδυ. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα δείτε αυτή την ανάρτηση αύριο, αλλά ακόμα κι έτσι, ήθελα να γράψω. Είναι το τελευταίο βράδυ εδώ πριν φύγω για τις γιορτές. Νιώθω περίεργα, σαν να αφήνω το σπίτι μου. Ευτυχώς που θα δω την οικογένειά μου, διαφορετικά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αφήσω τη Στεμνίτσα. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην περιοχή, αισθάνθηκα σαν να ανήκω εδώ και τώρα μου αρέσει η ζωή στο βουνό. Μοιάζει σαν να ζούσα χρόνια σε αυτόν τον τόπο. Θα είμαι αρκετές μέρες μακριά από αυτό το αγαπημένο μέρος. Θα σας γράφω απ’ όπου κι αν βρίσκομαι, αν έχω κάτι σημαντικό να αναφέρω. Θα ανεβάζω φωτογραφίες όσο μπορώ. Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν!
Παρακάτω σας αφήνω ένα βίντεο από σήμερα. Είναι δύο πλάνα. Το πρώτο από το δρόμο μου προς τη σχολή και το δεύτερο, από όταν γυρνούσα στο σπίτι. Φαίνεται το ρέμα που περνάει μέσα από το χωριό και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός στην πλατεία. Συγγνώμη για την κακή ποιότητα, είχα μόνο το κινητό μαζί μου. Και πάλι όμως, ήταν πολύ όμορφα.
Εύχομαι να περνάτε όμορφα όπου κι αν βρίσκεστε.
Φιλιά!