ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

Στο σημερινό μάθημα ολοκλήρωσα το πρώτο μου degrade δαχτυλίδι με κλειστό καστόνι για να μπει μια μικρή πέτρα. Πρώτη προσπάθεια με αρκετές δυσκολίες και κάποιες μικρές ατέλειες. Θα υπάρξουν κι άλλα στο μέλλον όμως, περισσότερο σωστά. Θέλουν πολλή εξάσκηση αυτά που μαθαίνουμε στην αργυροχοΐα. Μια φορά δεν αρκεί. Αυτό το δαχτυλίδι πήρε πολλές ώρες! Και όλα μπορεί να χαλάσουν στο τελευταίο βήμα και να πρέπει να ξανακάνεις το κόσμημα από την αρχή! Αυτή η ενασχόληση έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την χαρά του να φτιάχνεις κάτι, για τη διαδικασία, και όχι για το τελικό προϊόν. Τα χέρια μου είναι κομμένα σε διάφορα σημεία και νιώθω να ματώνουν τα δάχτυλα και να τσούζουν… Τα δάχτυλα πονούν πολύ από το ίδιο το μέταλλο ή τα εργαλεία, λόγω της πίεσης που μπορεί να ασκώ στο κόσμημα για να το σταθεροποιήσω. Μαθαίνοντας να ζω με τον πόνο…

2 σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ