ANGELINA HELIOTI

 
ABOUT
 

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

 

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

 

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

 

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

 

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ

Σήμερα η Στεμνίτσα ήταν σε μεγάλο γιορτασμό για την 201ης Επέτειο της Α’ Πελοποννησιακής Γερουσίας. Πελοποννησιακή Γερουσία ονομάστηκε ο οργανισμός διοίκησης που συγκροτήθηκε από τους επαναστατημένους Έλληνες της Πελοποννήσου τον Μάιο του 1821, αμέσως μετά το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821 και λειτούργησε μέχρι την κατάργησή της από την Β’ Εθνοσυνέλευση Άστρους, τον Απρίλιο του 1823. Ο οργανισμός αυτός άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι την το Σεπτέμβριο του 1821, όταν έπεσε η Τριπολιτσά. Στις 27 Μαΐου του 1821 μετακινήθηκε στη Μονή Χρυσοπηγής στη Στεμνίτσα. Η προσφορά του προς το αγωνιζόμενο τότε ελληνικό έθνος υπήρξε μεγάλη, καθώς απετέλεσε και την πρώτη Πολιτειακή διοίκηση στη δύσκολη περίοδο του ξεσηκωμού και την οργάνωση της Επανάστασης.

Στην πλατεία του χωριού τα τραπεζάκια γέμισαν από κόσμο, πέρασαν άλογα με ντυμένους τσολιάδες και αργότερα ο χορευτικός σύλλογος χόρεψε παραδοσιακούς χορούς. Επικρατούσε ευφορία και χαρά και πολλοί ήταν εκείνοι που αποθανάτιζαν τη στιγμή με κάμερες και κινητά τηλέφωνα.

Με τους συμφοιτητές μου καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι και απολαύσαμε τη γιορτή, ενώ αργότερα σηκωθήκαμε και χορέψαμε μαζί με τους ντυμένους παραδοσιακά χορευτές ή άλλους κατοίκους του χωριού. Καλαματιανά και τσάμικα, οι πιο αντιπροσωπευτικοί χοροί της Πελοποννήσου. Η ζέστη όμως άρχισε να γίνεται να ανυπόφορη και έτσι δεν κράτησε πολύ το γλέντι. Όσο κράτησε όμως ήταν όμορφα.

Κάπως έτσι, άλλη μια μέρα πέρασε εδώ στο βουνό, με μουσική και χορό.

Κίνηση.
Κάτω απ’ το καμπαναριό.
Σε ζευγάρια.
Κάποιοι δεν κρατιούνται να χορέψουν, οπότε πιάνονται σε αυτοσχέδιο κύκλο.
Τι μένει;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

NEWSLETTER

ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ