ANGELINA HELIOTI

ABOUT

My name is Angelina Helioti and I recently graduated from the architecture school of NTUA.

After months of thinking, I took the risk of leaving life in Athens. The reason, the very quality of life of the metropolis. The fast pace, the pressure to “meet the deadlines”, the crowd of people and the lack of natural environment were things that led me to change.

I moved to a small, mountainous village in Arcadia, Stemnitsa. Although I grew up in Laconia, Arcadia is my place of origin and so in a sense, I feel like I have come home. I don’t know how long I’ll be able to stay here, but whatever it ends up being, I’ll try to enjoy it to the fullest.

Here I am enjoying everything I have been craving! Trees, rivers, lakes, quiet, everyday life at a slow pace.

I have a simple lifestyle, but it gives me inspiration for my artistic pursuits, photography, painting, and video making. At the same time, I am studying the art of silversmithing in a public school located here. In this blog you will find journal articles about my life here.

I hope you enjoy everything I’m about to share with you.

F I L E

Find me on social media

Share it on social media

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Angelina Helioti
19 Απριλίου, 2022
No Comments

Καλημέρα σε όλους! Ελπίζω να είστε καλά όπου κι αν βρίσκεστε.

Είναι Τρίτη πρωί και ο καιρός έξω από το παράθυρο δεν είναι και τόσο ανοιξιάτικος. Την Παρασκευή ταξίδεψα με αυτοκίνητο και προαστιακό με προορισμό την Αθήνα. Η αφορμή ήταν η άφιξη κάποιων Γάλλων φίλων μου. Η μια παρέα ήταν η οικογένεια στην οποία έκανα baby sitting για αρκετά χρόνια όσο ζούσα στην Αθήνα, και είχα να τους δω από το καλοκαίρι. Η άλλη παρέα είναι δύο Γάλλοι φίλοι οι οποίοι για ένα εξάμηνο, φοιτούσαν στην αρχιτεκτονική σχολή που ήμουν κι εγώ, με το πρόγραμμα Erasmus.

Παράλληλα όσο είμαι στην πόλη, τρέχω για να παραδώσω ορισμένες παραγγελίες κοσμημάτων και poster σε κάποιους πελάτες. Έχουν ξεκινήσει οι διακοπές του Πάσχα και σύντομα θα βρεθώ στη Λακωνία, εκεί όπου είναι η οικογένειά μου. Επομένως, αυτές οι μέρες έχουν αρκετές μετακινήσεις και υποχρεώσεις και αυτός είναι και ο λόγος που δεν έγραψα συχνά την εβδομάδα που πέρασε.

Όσες μέρες είμαι εδώ έχω περπατήσει πραγματικά πολλές χιλιάδες βήματα, για να καλύψω όλα όσα πρέπει να κάνω. Το περπάτημα συνέβη φυσικά κυρίως στο κέντρο της πόλης, εκεί όπου συχνάζω.

Με τους φίλους μου από το baby sitting βρεθήκαμε δύο φορές και πήγαμε στην παιδική χαρά του Ζαππείου για να έχουν τα παιδιά ένα όμορφο παιχνίδι. Μου είχαν λείψει πάρα πολύ όλοι τους και γι’ αυτό προσπάθησα να το απολαύσω και να είμαι παρούσα στη στιγμή. Είναι τόσο περίεργη η παρέα με μικρά παιδιά. Είναι 100% αληθινά και αυτό κάνει κάπως περίεργα τον χρόνο να κυλάει, σαν να είναι πιο έντονη η στιγμή… Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά πιστεύω ότι όσοι από εσάς έχετε παιδιά στην οικογένειά σας, καταλαβαίνετε τι εννοω.

Με τους φίλους μου από την αρχιτεκτονική σχολή βρεθήκαμε τη Δευτέρα. Ήπιαμε χυμό στην Πλάκα και ανεβήκαμε στον λόφο της Ακρόπολης. Είναι τόσο όμορφη η θέα του Παρθενώνα! Κάθε φορά που βλέπω τον ναό εντυπωσιάζομαι, σαν να ήταν η πρώτη φορά. Είναι τόσο αρμονικό και επιβλητικό κτήριο. Είναι συγκινητικό να το βλέπεις. Ακολουθούν εικόνες από την επίσκεψή μας εκεί.