Μέσα στο φθινόπωρο μετακομίζω στο καινούριο μου σπίτι, στη Βυτίνα! Ως προς την τοποθεσία, ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Για καιρό φανταζόμουν να μένω στην καρδιά του Μαινάλου, κάτω από την Οστρακίνα (την υψηλότερη κορυφή του) και να περιστοιχίζομαι από τις γεμάτες έλατα πλαγιές του όρους. Το σπίτι παρέχει πολλές ανέσεις σε σχέση με αυτό που ζούσα τα τελευταία δύο χρόνια, όπως τζάκι, φούρνο και ξεχωριστό υπνοδωμάτιο από τον κοινόχρηστο χώρο.

Νιώθω ότι μπαίνω σε μια άλλη σφαίρα ζωής και πραγματικότητας. Ένα κύμα υποχρεώσεων, σκληρής δουλειάς αλλά και ανταμοιβής και υλοποίησης στόχων έρχεται με φόρα και για να σας είμαι ειλικρινής δεν βλέπω πού τελειώνει αυτή η διαδρομή με το τραινάκι του λούνα παρκ. Στην αρχή είχα τις επιφυλάξεις μου για αυτή τη μετακόμιση λόγω του γεγονότος ότι η Βυτίνα έχει σαφώς περισσότερους κατοίκους και λιγότερο έντονο τον παραδοσιακό χαρακτήρα που έχει η Στεμνίτσα. Όμως όσο πιο πολύ επισκέπτομαι τη νέα μου κατοικία τόσο περισσότερο μου έρχονται εικόνες από τις άνετες, γεμάτες έμπνευση στιγμές που θα περάσω στο εσωτερικό της στο μέλλον. Στο σπίτι γίνονται κάποιες εργασίες αυτή τη στιγμή οπότε μπορώ να σας δώσω μόνο μια μικρή γεύση από αυτό.