Γεια χαρά σε όλους! Ελπίζω να είστε καλά και να είχατε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Χθες ήταν μια πολύ ήρεμη Κυριακή, με αρκετή επεξεργασία φωτογραφιών στο laptop και ξεκούραση στο σπίτι. Αυτό βέβαια μέχρι τις εφτά το απόγευμα, γιατί από εκείνη την ώρα μπήκα στην κοινωνική μου κατάσταση. Χαχα. Ξεκίνησα φορτωμένη με τον εξοπλισμό της κάμερας και με ένα βιβλίο, για το θεατράκι του χωριού, από όπου και έχει υπέροχη θέα. Στην πλατεία, συνάντησα την Άννα, αγαπημένη συμφοιτήτρια και φωτογράφο. Μαζί της ήταν ένας φίλος της, ο Γιάννης, φωνογράφος επίσης! Τι τύχη θεέ μου… Πηγαίνω για φωτογράφιση και πετυχαίνω δύο φωτογράφους.

Αφού στάθηκα για λίγο στο καφενείο να τα πούμε, προχώρησα ανηφορικά για να βγω από το χωριό, ελπίζοντας να έρθουν και τα παιδιά να φωτογραφήσουμε όλοι μαζί… Ετσι και έγινε! Πριν καν φτάσω, ήρθαν με το αυτοκίνητο. Από εκεί και έπειτα, το απόγευμα πήρε άλλες διαστάσεις. Ο Γιάννης είχε μαζί του το drone και εγώ ανυπομονούσα να ξεκινήσει το γλέντι με τις κάμερες.

Οι δυο τους, μου εξήγησαν αρκετά πράγματα σχετικά με την εστίαση και με τον Γιάννη δοκιμάσαμε το βίντεο σε στυλ ρεπορτάζ με τον τηλεφακό μου, το οποίο τα έσπασε! Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο το αποτέλεσμα με το κοντινό πλάνο ( αλλά από μακριά) στο πρόσωπο της Άννας, καθώς αυτή μιλούσε περί ανέμων και υδάτων.

Αργότερα, γύρω στις δύο τη νύχτα, βρεθήκαμε με το αυτοκίνητο έξω από το χωριό, κοντά στο Ζυγοβίστι. Αυτό το χωριό βρίσκεται ακόμη πιο ψηλά από τη Στεμνίτσα. Η θέα του ουρανού ήταν πανέμορφη, ακαταμάχητη. Οπότε μέσα στο σκοτάδι, κατεβήκαμε και στήσαμε τα τρίποδα. Φωτογραφίσαμε τον νυχτερινό ουρανό, εγώ δε, για πρώτη φορά. Ο Γιάννης με βοήθησε βάζοντας τις ρυθμίσεις και αυτό είναι ένα δείγμα του αποτελέσματος… Ναι έχει και Μilky Way μέσα.

Υπέροχη, αξέχαστη βραδιά με δύο όμορφους ανθρώπους και καλούς φωτογράφους.

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.

Αγκαλιές!