• ΩΡΑ ΓΙΑ ΣΤΑΣΗ

    23 Μαΐου 2022 /

    Καλησπέρα σας!

    Αυτή την ώρα που γράφω είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στη Στεμνίτσα. Ναι επιτέλους βρίσκομαι ξανά στο μέρος που τον τελευταίο καιρό αγαπώ να ζω. Συνειδητοποίησα πόσες μέρες έχω να γράψω εδώ στο blog και είναι αρκετές! Τόσες, που μαζεύτηκαν πραγματικά πολλά πράγματα τα οποία έχω να μοιραστώ!

    Ας το πιάσουμε από εκεί που το είχαμε αφήσει. Βρέθηκα στη Βαρκελώνη για δεκαπέντε ημέρες με τη σχολή για ένα πρόγραμμα Erasmus. Ήταν μια όμορφη εμπειρία την οποία θα θυμάμαι. Δεν σας κρύβω όμως, ότι από την πρώτη κιόλας εβδομάδα ήθελα να γυρίσω εδώ στο βουνό, μέσα στα δέντρα. Για τη Βαρκελώνη και το πώς πέρασα εκεί θα σας μιλήσω σε επόμενα άρθρα, τα οποία θα αφορούν διάφορα αξιοθέατα και δραστηριότητες.

    Με την Αθηνά ετοιμάζουμε τις βαλίτσες μας για το ταξίδι της επιστροφής.

    Τελικά γύρισα στην Ελλάδα πριν από μία εβδομάδα και από εκείνη την ημέρα όλο τρέχω με υποχρεώσεις στην Αθήνα και αλλού. Γι’ αυτό ακόμη δεν έχω προλάβει να σας δείξω όλο το υλικό που έχω ετοιμάσει από το ταξίδι. Τώρα όμως είναι ώρα για στάση και επαναπροσδιορισμό! Θα ρίξω ρυθμούς και θα αρχίσω να κάνω περισσότερες αναρτήσεις.

    Το τελευταίο τετραήμερο δεν έμεινα στη Στεμνίτσα. Επισκέφθηκα τον παππού και τη γιαγιά σε ένα άλλο χωριό της Αρκαδίας, το Πλατανάκι. Στο μέρος αυτό πηγαίνουμε οικογενειακά το καλοκαίρι και το Πάσχα, απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Έχω λοιπόν πολλές αναμνήσεις με παιχνίδια ανάμεσα στα δέντρα και τρέξιμο και κρυφτό.

    Έμεινα ένα βράδυ στο Πλατανάκι και είχα αρκετό χρόνο μόνη μου, χωρίς σήμα και internet.
    Τσάι του βουνού με μέλι. Το πιο νόστιμο ρόφημα με θέα το ελατοδάσος!

    Η εκδρομή αποδείχθηκε πολύ όμορφη καθώς περάσαμε και από γειτονικά χωριά και ήταν πανέμορφα! Η περιοχή της Κυνουρίας, όπου βρίσκονται αυτά τα χωριά είναι χαμηλότερα στον χάρτη στα σύνορα με την Λακωνία. Έλατα ξεπροβάλλουν από παντού και στον αέρα υπάρχει μια γλυκιά μυρωδιά. Αυτό το πράσινο σε διάφορες αποχρώσεις είναι βάλσαμο για την καρδιά. Με κάνει πάλι παιδί και μου φέρνει μια βαθιά χαρά χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Χρώμα πράσινο, μυρωδιά γλυκιά από πλατάνι, έλατο και λουλούδια, ήχοι τα τραγούδια των πουλιών.

    Από το Πλατανάκι προχωρήσαμε οδικώς για τα Τσίντζινα, ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Πελοποννήου, όπως λένε. Η ομορφιά συνεχιζόταν καθώς περνούσαμε στον νομό Λακωνίας. Βουνά, ποτάμια, πλατάνια και μια ψύχρα που σου ανοίγει την καρδιά και τα μάτια, σε φρεσκάρει.
    Ένα ποτάμι το οποίο δεν είχα δει όλα αυτά τα χρόνια.
    Τα Τσίντζινα

    Κάπως έτσι πέρασαν οι τελευταίες μέρες. Είναι τόσο όμορφη η Πελοπόννησος! Απ’ άκρη σ’ άκρη αξίζει να την εξερευνήσει κανείς. Ανυπομονώ να περπατήσω τα μονοπάτια και να επισκεφθώ κι άλλα χωριά. Μια γλυκιά σκέψη για να πάει κανείς για ύπνο…

    Καληνύχτα εύχομαι σε όλους!

    περισσότερα
    Angelina Helioti 0 σχόλια

ANGELINA HELIOTI

  • Αρχική
  • Blog
  • Αργυροχρυσοχοΐα
Menu
  • Αρχική
  • Blog
  • Αργυροχρυσοχοΐα
  • Φωτογραφία
  • Σχετικά με
  • Επικοινωνία
  • English
Menu
  • Φωτογραφία
  • Σχετικά με
  • Επικοινωνία
  • English

Αφήστε ένα μήνυμα

angelina.helioti@gmail.com

Πολιτική απορρήτου

© 2019 All rights reserved