Γεια χαρά σε όλους! Ελπίζω να είστε καλά και να είχατε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Χθες ήταν μια πολύ ήρεμη Κυριακή, με αρκετή επεξεργασία φωτογραφιών στο laptop και ξεκούραση στο σπίτι. Αυτό βέβαια μέχρι τις εφτά το απόγευμα, γιατί από εκείνη την ώρα μπήκα στην κοινωνική μου κατάσταση. Χαχα. Ξεκίνησα φορτωμένη με τον εξοπλισμό της κάμερας και με ένα βιβλίο, για το θεατράκι του χωριού, από όπου και έχει υπέροχη θέα. Στην πλατεία, συνάντησα την Άννα, αγαπημένη συμφοιτήτρια και φωτογράφο. Μαζί της ήταν ένας φίλος της, ο Γιάννης, φωνογράφος επίσης! Τι τύχη θεέ μου… Πηγαίνω για φωτογράφιση και πετυχαίνω δύο φωτογράφους.

Αφού στάθηκα για λίγο στο καφενείο να τα πούμε, προχώρησα ανηφορικά για να βγω από το χωριό, ελπίζοντας να έρθουν και τα παιδιά να φωτογραφήσουμε όλοι μαζί… Ετσι και έγινε! Πριν καν φτάσω, ήρθαν με το αυτοκίνητο. Από εκεί και έπειτα, το απόγευμα πήρε άλλες διαστάσεις. Ο Γιάννης είχε μαζί του το drone και εγώ ανυπομονούσα να ξεκινήσει το γλέντι με τις κάμερες.

Οι δυο τους, μου εξήγησαν αρκετά πράγματα σχετικά με την εστίαση και με τον Γιάννη δοκιμάσαμε το βίντεο σε στυλ ρεπορτάζ με τον τηλεφακό μου, το οποίο τα έσπασε! Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο το αποτέλεσμα με το κοντινό πλάνο ( αλλά από μακριά) στο πρόσωπο της Άννας, καθώς αυτή μιλούσε περί ανέμων και υδάτων.

Αργότερα, γύρω στις δύο τη νύχτα, βρεθήκαμε με το αυτοκίνητο έξω από το χωριό, κοντά στο Ζυγοβίστι. Αυτό το χωριό βρίσκεται ακόμη πιο ψηλά από τη Στεμνίτσα. Η θέα του ουρανού ήταν πανέμορφη, ακαταμάχητη. Οπότε μέσα στο σκοτάδι, κατεβήκαμε και στήσαμε τα τρίποδα. Φωτογραφίσαμε τον νυχτερινό ουρανό, εγώ δε, για πρώτη φορά. Ο Γιάννης με βοήθησε βάζοντας τις ρυθμίσεις και αυτό είναι ένα δείγμα του αποτελέσματος… Ναι έχει και Μilky Way μέσα.

Υπέροχη, αξέχαστη βραδιά με δύο όμορφους ανθρώπους και καλούς φωτογράφους.

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.

Αγκαλιές!

Όπως σας είχα πει και σε παλαιότερα άρθρα, έχω πολλές φωτογραφίες από τη Βαρκελώνη, τις οποίες δεν πρόλαβα να μοιραστώ νωρίτερα όσο ήμουν εκεί. Σε αυτή την ανάρτηση έχω συγκεντρώσει διάφορες πληροφορίες, εικόνες και εντυπώσεις από όλο το ταξίδι.

Βασικά χαρακτηριστικά

Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη της Καταλονίας με πολλά χρώματα και διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ. Δεν φημίζεται για το φαγητό της. Η παέγια (ρύζι με λαχανιά), τα τάπας (ψωμάκι με λάδι, τριμμένη τομάτα κ.τ.λ) και τα τσούρος (γλυκό τηγανιτό ψωμί με γέμιση σοκολάτας), είναι τα πιο γνωστά τους πιάτα, χωρίς όμως να αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο. Έχει πάρα πολλά μουσεία και χώρους που αξίζει να δει κανείς, τόσα που ακόμη και σε δύο εβδομάδες, δεν πρόλαβα να τα δω όλα.

Γλώσσα και συμπεριφορά κατοίκων

Η Ισπανία είναι μία από τις χώρες τις Ευρώπης όπου οι κάτοικοι δεν μιλούν καθόλου αγγλικά! Ακόμη και οι νεότεροι σε ηλικία, αν γνωρίζουν λίγο τη γλώσσα ντρέπονται να τη μιλήσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι ταινίες και οι σειρές μεταγλωττίζονται στα Ισπανικά, ακόμη και στις πρεμιέρες του κινηματόγραφου! Ήταν ελάχιστες οι επιχειρήσεις εστίασης ή εμπορίου που μπορούσαμε να συνεννοηθούμε στα αγγλικά. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ειδικά για την Βαρκελώνη, ένα τόσο τουριστικό μέρος! Μάλιστα οι κάτοικοι έχουν το χαρακτηριστικό να μιλούν στα ισπανικά, ακόμη και αν καταλαβαίνουν ότι ο τουρίστας δεν έχει ιδέα από την ντόπια γλώσσα. Στο μετρό υπάρχουν ενδείξεις στα καταλανικά και τα ισπανικά, σχεδόν καθόλου αγγλικά!

Τους κατοίκους της πόλης δεν θα τους χαρακτήριζα εγκάρδιους, χωρίς να είναι φυσικά αγενείς. Είναι γνωστό ότι οι Βαρκελωνέζοι δεν συμπαθούν τους τουρίστες, καθώς η πόλη τους “βουλιάζει” από τον κόσμο, ειδικά τους θερινούς μήνες. Πολλές φορές έχουν γίνει παράπονα καθώς διαταράσσεται η ήρεμη διαβίωση των μόνιμων κατοίκων.

Νυχτερινή ζωή

Στη Βαρκελώνη μπορεί κανείς να περάσει όμορφα το βράδυ του, είτε ξέφρενα είτε πιο ήρεμα και εναλλακτικά. Αρκεί να ξέρεις που να πας. Η αλήθεια είναι ότι βγήκα μόνο μία νύχτα μέχρι αργά, αλλά κατάφερα να δω διάφορες εικόνες για να σχηματίσω μια πρώτη άποψη.

Με την παρέα μου ξεκινήσαμε με ένα πανκ μπαρ στην περιοχή Εl Poble- sec, με το όνομα Psycho Rock & Roll Club. Δεν είμαι μεγάλος φαν της πανκ μουσικής, αλλά αυτό το μπαράκι είχε ωραίο χαρακτήρα! Η διακόσμηση ήταν πολύ καλή και σε έβαζε κατευθείαν στο κλίμα. Όμως στα αρνητικά ήταν ο πολύς κόσμος, ο ένας πάνω στον άλλο, και η χαμηλή μουσική!!!

Αυτό με τη μουσική βέβαια ήταν κοινό σε όλα τα μπαρ που πήγαμε, καθώς στην Ισπανία τηρούν απόλυτα τον νόμο που λεει ότι τα μπαρ δεν μπορούν να ξεπεράσουν κάποιο όριο στην ένταση της μουσικής! Όμως έτσι καταλήγεις να ακούς πιο πολύ τη βαβούρα που προκαλούν οι πελάτες, παρά τα τέλεια κομμάτια που παίζονται.

Στη συνέχεια φτάσαμε στη Γοτθική συνοικία. Εκεί είχε πραγματικά τόσο πολύ κόσμο! Λες και ήταν ακόμη μέρα, αλλά με τα καταστήματα κλειστά. Ψάξαμε αρκετά, αποφεύγοντας τα κλαμπ με τις τεράστιες ουρές. Τελικά, καταλήξαμε σε ένα πολύ ωραίο μπαράκι πάνω σε ένα στενό δρομάκι. Το Bar Pastis γλυκό, μικρό με ωραία μουσική. Ένιωθες ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Δύο κιθαρίστες και μια νεαρή χωρίς μικρόφωνο, ήταν αρκετά για να περάσουμε τέλεια το υπόλοιπο της βραδιάς μας! Όλοι τραγουδούσαμε σχεδόν αγκαλιά και χορεύαμε! Το μαγαζί όμως έπρεπε να κλείσει κατά τις 03:00, όπως προβλέπει ο νόμος.

Τι ενοχλητικό, απλά περνάς καλά και τραγουδάς και ξαφνικά σου λένε “τώρα ήρθε η ώρα για να φύγετε!”. Εννοείται ότι υπάρχουν τα “παράνομα” μαγαζιά, που απλώς κατεβάζουν ρολά και με κάποιον κωδικό σε αφήνουν και μπαίνεις. Δεν θα τα έλεγα και τόσο παράνομα βέβαια, όταν η αστυνομία είναι απ’ έξω και πιάνει κουβέντα με τους ανθρώπους τους μαγαζιού… Απαγορεύεται επίσης να πίνεις αλκοόλ ή να καπνίζεις μαριχουάνα στο δρόμο! Παρατηρούσα ότι όλα αυτά γινόντουσαν και μάλιστα πάρα πολύ. Η αστυνομία έκανε περιπολίες, αλλά μπορείς πολύ εύκολα να κρύψει εύκολα ένα ποτό ανάμεσα στα ρούχα…

Έπειτα περπατήσαμε στα στενά για λίγο ακόμη πριν αποφασίσω να γυρίσω στο ξενοδοχείο. Στα στενά της γοτθικής συνοικίας τη νύχτα θέλει προσοχή. Μεθυσμένοι από ποτό ή… τσιγάρο, χρησιμοποιούν τις γωνίες των κτηρίων όπως τα σκυλιά… αν με εννοείτε… Ήμουν μάρτυρας και ενός περιστατικού που έγινε δίπλα μου. Ένας κάτοικος πέταξε μια σακούλα σκουπιδιών κάτω από το μπαλκόνι του με σκοπό να πετύχει κάποιους τουρίστες. Το λες και επικίνδυνο. Ευτυχώς δεν χτύπησε κανένας.

Αν πάλι θέλετε κάτι πιο χαλαρό προτείνω την περιοχή Gracia, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το πότο του σε ένα από τα ήσυχα μαγαζιά ή απλά να καθίσει στις διάφορες πλατείες, ανάμεσα στους ντόπιους. Πολύ καλή για χαλαρό ποτάκι είναι και η περιοχή Born.

Χώροι που αξίζει να επισκεφθείς

Sagrada Familia

Μια εκκλησία αριστούργημα, μοναδική στο είδος της. Ο Αντόνι Γκαουντί ξεδίπλωσε εδώ όλη του την ιδιοφυΐα. Δεν μπορώ να περιγράψω μέσα σε λίγες μόνο προτάσεις τον ναό. Είναι κάτι που πρέπει να δείτε από κοντά. Έχει τεράστιο ενδιαφέρον τόσο από έξω, όσο και από μέσα. Σας λέω μόνο ότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί γιατί γίνεται με ανώνυμες προσφορές πιστών και τώρα βρίσκεται στον 12ο αρχιτέκτονα. Προτείνω να την επισκεφθείτε οπωσδήποτε.

Γερμανικό Περίπτερο Βαρκελώνης

Για όσους αγαπούν την αρχιτεκτονική και θέλουν να επισκεφθούν ένα μέρος καθαρά για να απολαύσουν τον χώρο και όχι κάποιο επιπλέον έκθεμα, σας προτείνω το περίπτερο του Mies van Der Rohe. Το Γερμανικό Περίπτερο, έργο του Mies van der Rohe, χτίστηκε ειδικά για τη Διεθνή Έκθεση της Βαρκελώνης το 1929. Με το τέλος της Έκθεσης το 1930, διαλύθηκε, και χάθηκε για πάνω από 50 χρόνια. Ανήκει στα σημαντικότερα έργα της Μοντέρνας αρχιτεκτονικής.

Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας

Προτείνω αυτό το μουσείο ανεπιφύλαχτα, καθώς φιλοξενεί σπουδαία έργα από τη ρομανική, τη γοτθική, την αναγεννησιακή και τη μπαρόκ καθώς και τη μοντέρνα τέχνη. Μην χάσετε το όμορφο θέαμα με τα σιντριβάνια στον εξωτερικό χώρο του μουσείου, με θέα όλη την πόλη!

Οι κατοικίες που σχεδίασε ο Αντόνι Γκαουντί

Το μοναδικό στυλ του φυσικά αξίζει προσοχής. Ενδεικτικά εδώ σας έχω φωτογραφίες από τις δύο ίσως πιο διάσημες κατοικίες του. Δεν κατάφερα να μπω μέσα. Πέρα από το ότι δεν προλάβαινα να τα δω όλα, τα εισιτήριά είναι λίγο ακριβά, οπότε έπρεπε να βάλω προτεραιότητες!

Πάρκο Γκουέλ

Σε σχέδιο του Αντόνι Γκαουντί, ένας χώρος με εντυπωσιακά κατσιάσματα, αλλά και πολύ πράσινο που προσφέρει σημεία χαλάρωσης. Έγραψα για αυτό αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο.

Cosmo Caixa

Ένα διασκεδαστικό μουσείο σχετικό με διάφορους κλάδους της επιστήμης. Γεωλογία, φυσική, παλαιοντολογία, διαστημική φυσική και πολλά άλλα είναι εκεί για να τις εξερευνήσει κανείς μέσα από πάρα πολλά διαδραστικά εκθέματα. Ειδικά τα παιδιά περνάνε πολύ ευχάριστα τον χρόνο τους εκεί μέσα.

Ναυτικό μουσείο

Σε αυτό το μουσείο θα δείτε εξαιρετικές μακέτες σπουδαίων πλοίων και σκαφών της ιστορίας της Ισπανίας, αλλά και πληροφορίες για το πώς ήταν η δουλειά στα σκάφη. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι η 1/1 μακέτα του πλοίου του Κολόμβου, ο οποίος ταξίδεψε με αυτό από τη Βαρκελώνη για την Αμερική.

Γοτθική συνοικία

Τα στενά δρομάκια, τα όμορφα κτήρια και ο καθεδρικός ναός κάνουν αυτό το μέρος παραμυθένιο κατά μία έννοια. Με διάφορα μαγαζάκια για φαγητό, ποτό και παγωτό, σουβενίρ, αλλά και πολλά καταστήματα με vintage ρούχα, είναι μια περιοχή όπου ο τουρίστας πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί.

Είναι κι άλλα τα μουσεία που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, όπως αυτό του Ζουάν Μιρό, ή το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Αυτά είναι μονάχα όσα πρόλαβα να δω σε δύο εβδομάδες. Για όσους ενδιαφέρονται να πάνε, ελπίζω να σας έδωσα κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Είναι πολλά ακόμη αυτά που θα μπορούσα να σας πω, αλλά το άρθρο έχει γίνει ήδη μεγάλο!